Bevalling, Sinterklaas en andere leuke dingen

Laat ik met de bevalling beginnen. ;) Op vrijdag 2 december mocht ik getuige zijn van de geboorte van een gezonde jongen. Ik was die dag met de verpleegkundige aan het meelopen. Het was verder een rustige dag en ik verwachte niet echt iets spectaculairs te zien. Totdat een zwangere vrouw kwam, maar ik dacht dat die gewoon voor controle zou komen. Dus we gingen voelen waar het hoofdje lag en ik mocht naar het babyhartje luisteren. Maar toen ik samen met de verpleegkundige over de buik voelde zei ze: “Do you feel this? This is a contraction.” En toen keek ik haar volgens mij een beetje verbaasd aan en vroeg of ze gaat bevallen. En dit was inderdaad het geval. De geboorte verliep vrij snel. Het was dan ook al het vierde kind voor deze vrouw. Ongeveer 3 uur later was de baby geboren. Dus ik kon alles mooi meemaken. :) Het was echt een bijzonder moment om na een redelijk lange tijd gewacht te hebben eindelijk dat hoofdje te voorschijn zien te komen. Dat was het hoofdje dat ik een paar uur eerder nog in de buik bij de moeder gevoelt had. Toen het hoofdje er eenmaal uit was ging het heel snel. Voordat je het wist was de hele baby eruit. ;) En die begon ook gelijk te huilen wat natuurlijk een teken is dat de baby gezond is. De verpleegkundige liet ook zien hoe ze de placenta onderzocht, maar ook die zag er goed uit wat erop wijst dat de vrouw een gezond kind ter wereld heeft gebracht. En wat een kleintje was het. Hierdoor kwam wel een beetje mijn moederinstinct naar boven. ;) Haha.
's Middags op het Matunkha centre heb ik een hele tijd met Joshua gespeeld. Het 2-jarige zoontje van Jorrit en Hilde. Wat een geweldig kereltje is dat! Ik vind het echt heel leuk om met hem te kletsen en met hem te spelen. En ik had die middag ook wel een beetje wat goed te maken, want ik had die dag daarvoor helemaal niet gehoord of gezien dat Joshua me riep toen ik over het terrein liep en dat vond hij wel een beetje jammer hoorde ik van zijn moeder. Maar ik heb het helemaal goed gemaakt door een paar uur met hem te spelen. ;)
Zaterdag 3 december zijn we de stad Rumphi ingegaan en zijn we over de markt gelopen. Ik heb hier een chitenji gekocht. Dat is een doek die je om je middel slaat en als een rok draagt. Dit is de traditionele kleding hier in Malawi en deze doeken gebruiken de vrouwen ook als ze hun hun baby achter op de rug binden. Ik ga deze chitenji ook aan doen als ik de dorpen intrek voor ons onderzoek, want dan moet je toch echt wel een rok aan en waarom dan niet gelijk in de traditionele kleding. Dat vinden ze alleen maar mooi. :) Verder zijn we de paar winkeltjes nog bij langs gegaan om Sinterklaas cadeautjes te kopen, want dit vieren we uiteraard met alle Nederlanders op Matunkha op 5 december. Het is trouwens wel raar om straks Sinterklaas te vieren, omdat het hier zo ontzettend warm is en je het gevoel hebt dat het hoog zomer is en niet al december. Verder zij we ook nog in de lokale supermarkt geweest en het was wel grappig, want de stroom was daar uitgevallen en dan gebruiken ze gewoon kaarsen die ze in de gangpaden zetten om zo enigszins licht te hebben. Je moest wel heel goed kijken, want je kon niet alle producten goed zien, maar het was wel leuk om mee te maken. Op de heenweg konden we met Hilde meerijden, maar die bleef niet heel lang en we hadden toch echt wel wat meer tijd nodig om al onze boodschappen te halen dus gingen we lopend terug. Het was wel echt super heet, maar ongeveer halverwege kwamen we een Engels echtpaar tegen die met hun pick-up op weg waren naar Matunkha en konden we op de achterbak springen en lekker meerijden. Haha wat een ervaring! :) De rest van de dag hebben we lekker uitgerust en van de zon en rust genoten. Tegen het eind van de middag hebben we samen met Tineke een film gekeken. Heerlijk dagje dus!
Zondag 4 december zijn we 's ochtends naar de kerk geweest. Was best leuk, maar soms is het nog best lastig om het Afrikaanse Engels te verstaan. ;) Maar het zingen klinkt echt heel mooi en de kern van de preek haal ik er ook nog wel uit. Haha. Het was die dag wel ontzettend heet en was het om 10 uur in de ochtend al tegen de 40 graden in de zon. Gelukkig koelde het die middag een beetje af, doordat er een kleine regenbui was. Maar het bleef benauwd. Het wordt echt tijd dat de regens hier door gaan zetten, anders kunnen de mensen hier niets planten en is er geen eten. Want het is nog best droog. Verder hebben we in de middag de verjaardag van Hilde gevierd en voor de rest lekker gerelaxed. Was heel gezellig!
Maandag 5 december zijn we in de ochtend weer naar St. Patrick Hospital geweest. Hier heb ik echt de schrik van mijn leven gehad. Haha. Ik was samen met Maaike en de clinical officer in zijn spreekkamer en ik stond net bij de wasbak om mijn handen te wassen en Maaike ging op een stoel zitten. Op dat moment zei de clinical officer tegen Maaike: “There is a spider above you!” Bij het woord “spider” gingen bij natuurlijk de alarmbellen rinkelen, want ik ben hartstikke bang voor die beesten. Ik draaide me om en zag aan de muur de al bekende “renspin” lopen. Dit is een spin die ongeveer zo groot is als een mobieltje, altijd heel snel door de kamer rent, twee hele lange en vieze voorpoten heeft en er sowieso wel vies uitziet. Ik schrok hier van en gilde spontaan en ik wist niet hoe snel ik de deur uit moest... Maaike bleef verbazingwekkend rustig en pakte haar camera nog om foto's te maken. Ik keek met rillingen over mijn hele lichaam en een heel snel kloppend hart toe hoe de clinical officer probeerde het beest te doden. Gelukkig lukte dit op plaats, maar toen hij de spin naar buiten veegde viel het beest helemaal uit elkaar en lagen alle onderdelen een beetje verdeeld in de kamer en was een bezem nodig om de spin helemaal naar buiten te krijgen. Echt heel vies was het en ik had echt wel een tijdje nodig om bij te komen. ;) De mensen die in het ziekenhuis waren lachten me natuurlijk wel een beetje uit omdat ik gillend die spreekkamer uitkwam, maar dat maakte mij op dat moment niet heel veel uit.
Verder die dag begon het regenseizoen eindelijk een beetje door te zetten en hadden we een aantal flinke regenbuien. Ook toen we weer naar huis wouden fietsen, moesten we eerst maar wachten, want anders zouden we binnen 2 minuten tot op het botje natgeregend zijn. Gelukkig werd de regen uiteindelijk wat minder en konden we de terugweg aan. We fietsten wel snel en onderweg moesten we gedeeltelijk over een met modder overspoelde weg rijden en kwam het onweer ook steeds dichterbij, maar gelukkig waren we voor de grote stortbui weer thuis.
Op Matunkha aangekomen hebben we samen met Tineke pepernoten gebakken. Want we zouden die avond Sinterklaas gaan vieren. Om 5 uur gingen we pannenkoeken eten en daarna het dobbelspel spelen. Het was echt hilarisch! Vooral de beste grap was dat Hilde en Tineke bedacht hadden om mijn beha te nemen en die ook als cadeautje in te pakken. Ik heb in tijden niet meer zo gelachen! Want we doen altijd bij Hilde de was en ik was inderdaad al mijn ene beha kwijt, maar ik was alweer vergeten ernaar te vragen en toen kwam die in een keer in het spel te voorschijn. Haha. Toen had ik natuurlijk gelijk iets waar ik voor ging strijden in het spel. :)

Dit was het voor nu weer!

Heel veel liefs!
Xx Eveline