De reis, Malawi en Matunkha centre

Mijn reis begon op vrijdag 18 november 2011. Alleen kwam ik er 's ochtends al achter dat onze vlucht waarschijnlijk vertraging zou hebben en we pas om 0.30 uur ipv 20.40 uur zouden vliegen. In de trein onderweg naar Schiphol kwamen we erachter dat onze vlucht geannuleerd was. Daar baalde ik enorm van want ik had echt wel zin om naar Malawi te gaan. Op Schiphol aangekomen kregen we te horen dat we een nieuwe vlucht zouden krijgen voor zaterdag ochtend en dat we voor de nacht een gratis hotelovernachting zouden krijgen inclusief eten. Dus dat was wel prima geregeld en konden we nog een extra dag van de Nederlandse luxe genieten. Zaterdag ochtend om half 11 gingen we dan ook eindelijk. We waren vroeg opgestaan om naar het vliegveld te komen en om genoeg tijd te hebben om in te checken. Want we wouden onze vlucht natuurlijk niet missen. ;)
We hadden een hele goede vlucht en kwamen ongeveer 7,5 uur later aan op Nairobi airport in Kenia. Onderweg konden we veel zien en hebben we o.a. de Nijl gespot. In Nairobi hadden we maar 1 uurtje overstap tijd en moesten we ook gelijk naar de andere gate om daar door de paspoort- en veiligheidscontrole te gaan. Nadat we even moesten wachten werden alle wachtende passagiers door één van de medewerkers van het vliegveld meegenomen en naar de bus geleid die ons naar het vliegveld zou brengen waarmee we naar Lilongwe zouden vliegen. Het was wel echt te merken dat we al in Afrika waren, omdat het best wel warm en benauwd was, maar het was ook wel leuk om op het vliegveld in Nairobi te zijn, aangezien ik daar ongeveer 2,5 jaar geleden ook ben geweest. We vlogen vanaf Nairobi met Kenia Airways en dat duurde ongeveer 2 uurtjes. Ik was best moe na al dat gereis en ik hoopte een beetje dat in Lilongwe alles een beetje voorspoedig zou verlopen. Helaas was dit niet helemaal het geval. We landen 's avonds om 11 uur lokale tijd (10 uur Nederlandse tijd) en werden toen eerst gecontroleerd of we een vaccinatie paspoort hadden en toen door naar de paspoort controle. De Malawiërs zijn wel op gezondheid gericht, omdat we dus ons vaccinatie paspoort moesten laten zien en toen we uit Nairobi vertrokken we ook nog eens met insecticide bespoten werden, omdat dat moest vanuit de Malawiaanse regering. Zo willen ze voorkomen dat er ongewild insecten mee het land in komen, die eventueel weer ziektes kunnen brengen. De paspoort controle verliep vrij snel en goed en toen konden we doorlopen naar het band waar de bagage op zou komen. Alleen kwam er maar niets en kregen we al snel te horen dat de bagage helemaal niet mee was en nog in Nairobi ligt. Dat was natuurlijk niet fijn. De reden hiervoor was blijkbaar, omdat het vliegtuig nog verder moest naar Lusaka en omdat in Malawi een tekort aan benzine is kon het vliegtuig hier niet bijtanken. Dus hadden ze maar besloten om alleen de passagiers te vervoeren en de bagage achter te laten, anders zou het vliegtuig Lusaka niet halen. Maar ja wij zaten wel zonder bagage. En het duurde allemaal ontzettend lang voordat we precieze informatie kregen en voordat we een ingevuld formulier hadden met de gegevens van onze bagage, zodat die met een volgende vlucht mee naar Lilongwe zou komen. Gelukkig was van te voren geregeld dat we in een hotel een plek hadden en ook door de hoteldienst opgehaald zouden worden. Uiteindelijk kwamen we helemaal uitgeput en moe om 1 uur 's nachts in het hotel aan. Gelukkig was het een ontzettend goede locatie met prima bedden en een klamboe. Ik ben even snel onder de douche gesprongen en gelijk gaan slapen, want de volgende ochtend zouden we om 8 uur aan het ontbijt zitten en daar Jorrit ontmoeten. Jorrit is iemand van Matunkha centre die ons op zou halen die samen met zijn gezin 6 maanden geleden van Nederland naar Malawi is verhuisd om op het Matunkha centre te werken. Samen met Jorrit zijn we na het ontbijt naar de bank gegaan om geld te pinnen (20.000 MK = ongeveer 100 euro) en naar de Supermarkt om de hoog nodige spullen te kopen voor als de bagage vandaag niet zou aankomen. En iets wat ik heel graag wou op dat moment was een tandenborstel. Die neem ik vervolgens ook altijd mee in mijn handbagage, want het is echt niet fijn om geen tandenborstel te hebben. ;) Nadat we de boodschappen gehaald hadden gingen we door naar het vliegveld om te kijken of de bagage vandaag zou aankomen. Helaas kon niemand echt iets zeggen en moesten we maar wachten tot 12.15 uur, want dan zou het vliegtuig vanuit Nairobi landen. In totaal hebben we 3,5 uur gewacht, totdat we te horen kregen dat de bagage wel was meegekomen. Ik was God zo dankbaar dat de bagage die dag wel mocht aankomen en dat we met onze koffers de autoreis naar Rumphi mochten beginnen. Ben volgens mij nog nooit zo blij geweest mijn koffer te zien. ;) Inmiddels was het 14.00 uur en stapten we in de auto om onze reis van 400 km te beginnen. Het was ontzettend warm en mijn kleren plakten al aan mijn lichaam, maar ik was wel benieuwd naar de reis en de omgeving en ik wou gewoon heel graag na bijna 3 dagen gereisd te hebben op de plek van bestemming zijn. De autoreis verliep zonder problemen en de omgeving was echt onbeschrijfelijk mooi. Er was heel veel groen en overal bergen. Het is hier echt een prachtig landschap en ik zal proberen om ook wat foto's op internet te posten dan kunnen jullie dat ook zien. Om ongeveer half 7 's avonds kwamen we op Matunkha centre aan, maar het was heel donker, want de stroom viel uit en moesten we het eerst maar met kaarsen en een zaklamp doen. Dit maakte het aan de ene kant best avontuurlijk, maar ook wel een beetje eng, want door het licht van de zaklamp leek het best spooky en kon je overal spinnen en ander ongedierte zien in onze kamer. Omdat ik natuurlijk moe was van de reis kon ik dat niet zo heel goed hebben en werd ik er een beetje angstig en panisch van. Gelukkig deed de stroom het op plaats weer en daardoor leek het allemaal wat vriendelijker en veel minder eng. Ik heb nog even gedoucht en de kamer een beetje ingericht, maar al wel besloten dat ik mijn kleren mooi in de koffer houd en die ook steeds dicht doe, omdat ik geen zin heb om spinnen, schorpioenen of verschillende soorten kevers in mijn kleren terug te vinden. Maar doordat het licht het weer deed en ik me lekker fris voelde, nadat ik gedoucht had en schone kleren aanhad voelde ik me al weer veel beter en was ik niet meer bang. Ook heb ik best lekker geslapen ondanks de hitte en ga ik me denk ik best vermaken de komende 2 maanden. Vanochtend konden we lekker uitslapen en kregen we na het ontbijt een rondleiding over Matunkha centre. Het is hier echt geweldig mooi. Het ligt in de bergen dus je moet wel klimmen, maar je hebt ook een fantastisch uitzicht en bijna overal waar je kijkt zie je bergen. Matunkha centre heeft verschillende projecten en is erg gericht op ecotoerisme. Ze proberen ook zo weinig mogelijk afhankelijk te zijn van anderen door zelf groente en fruit te planten. Ook hebben ze een eigen bakkerij en het brood smaakt echt heerlijk en verder hebben ze een restaurant, een maismolen, een school en een clinic. Alleen moet de clinic nog een beetje op gang komen. Vanmiddag gaan we nog thee drinken bij Jorrit en zijn vrouw Hilde en kunnen we ook hun huis zien. Hier zijn we ook altijd welkom als er iets is of als we vragen hebben. Vanaf morgen zullen we ook mee doen aan de dagelijkse startbijeenkomst die om 7 uur in de ochtend begint en een beetje het begin van de dag inluidt. Ben benieuwd hoe dit zal verlopen. Ook zullen we onze coach leren kennen hier op het Matunkha centre om ons project te bespreken en te kijken hoe we het onderzoek praktisch gezien kunnen aanpakken. We kregen al van Hilde te horen dat ze proberen fietsen voor ons te regelen, zodat we op die manier de dorpen in kunnen trekken. Dat wordt nog wat met al die bergen en heuvels en de hitte. Denk dat als ik terug in Nederland ben een goede conditie heb. :) Woensdag zullen we dan naar het ziekenhuis gaan om te kijken hoe het daar aan toe gaat en om te inventariseren waar wij de komende twee maanden kunnen helpen.
Vandaag gaan we vooral nog lekker relaxen en van het mooie weer genieten om van de lange reis bij te komen. Maar ik heb echt ontzettend veel zin om eindelijk aan de slag te gaan en meer van Malawi te zien. Want het is echt een onbeschrijfelijk mooi land! Wel is te merken dat ze hier arm zijn, maar ze hebben geen sloppenwijken zoals ik die in Kenia gezien heb. Ze hebben hier grotendeels nog huizen van steen met of een rieten dak of een dak van golfplaat. De huizen zijn wel klein, maar eigenlijk heeft iedereen wel een eigen stuk land, waardoor ze niet hutje mutje op elkaar zitten. En dan is wel degelijk een groot verschil met wat ik in Kenia 2,5 jaar geleden gezien heb.
Dit was het voor nu en ik houd jullie op de hoogte!

Liefs en groetjes,
Eveline

P.S. Ik heb dit bericht al gisteren getypt, maar had pas vandaag internet.